بررسی مشکلات حرفه ای ماماهای شاغل درشهرستان سبزوار در سال 1386

زمینه و هدف: تلاش در جهت ارتقای سلامت جامعه نیاز به تیزبینی، وسواس و بینشی خاصّ دارد. دستیابی به آن تنها از مسیر نفوذ خدمات بهداشتی درمانی به درون جامعه می گذرد. ماما نیز به عنوان یکی از عناصرمهم تیم بهداشتی و حلقه ی ارتباطی نقش مؤثری در پیشبرد اهداف بهداشتی جامعه ایفا می کند. زیرا مامایی با تولید مثل یک جامعه سر وکار دارد و با تمام عوامل اجتماعی، فیزیولوژیک، پاتولوژیک و سایکولوژیک نیز سر وکار دارد که بر روی کمیت و کیفیت تولید مثل یک اجتماع تأثیر عمیقی می گذارند.در نتیجه شناخت مشکلات این حرفه و ارایه ی  راه حل های مناسب از اهمیّت بالایی برخوردار است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی که کلیه ماماهای شاغل در شهرستان سبزوار به صورت سرشماری انتخاب شدند72پرسشنامه توسط ماماها تکمیل شد سپس اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون مجذور کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که 48.8% (20نفر) از ماماهای بیمارستان و22.2% (6نفر) ماماهای واحد بهداشتی از محل کار رضایت نداشتند. تأمین برنامه های رفاهی و ورزشی را ماماهای شاغل در بیمارستان حدود5% (2نفر) خوب، 62.5% (25نفر) ضعیف و 32.5% (13نفر) آن را متوسط و ماماهای واحد بهداشتی حدود 14.3% (4نفر) آن را متوسط و85.7% (24نفر) ضعیف توصیف کردند. 82.1 % (23 نفر) از ماماها با اجرای قانون آموزش مداوم با استاندارد های جهانی برای تقویت علمی ماماها توافق نظر داشتند و92.6% (25نفر) ماماها نیاز به ادامه تحصیل را ذکر کردند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش مشخص شده که اکثر ماماها نیاز به ادامه تحصیل را در خود احساس می کردند و بیشتر آنها در مقابل بیماری های خونی واگیردار ایمنی لازم را ندارند و اجرای قانون آموزش مداوم مطابق با استانداردهای جهانی را برای تقویت علمی ماماها ضروری می دانند و برنامه های رفاهی و ورزشی را در ضعیف توصیف کردند.